Amik Ovasını Seyrediyorum

Bugünlerde, çiftçiler tarımla uğraşanlar tatlı bir telaş içindedir. Toprağı ile uğraşmakta. Ekim yapmaktadır. Artık pamukları ekmişler veya ekiyorlardır. Hatta pamuğu erken ekenler bugünlerde çıkarmıştır. Buğdaylar mevsimin son yağmurlarından sonra başağa vurmuştur gövdesi.Sararmaya başlamıştır artık altın başaklar. Ovanın genel olarak bitki örtüsü pamuk ve buğdaydır. Sonra mısır, havuç ve kavun gelir. Ovamız yer altı suları ile genelde sulandığı için sulama ile sıkıntılar vardır. Suriye ile birlikte dostluk barajı kurulacaktı, savaş sonuna kaldı. Reyhanlı barajı ve Tahtaköprü barajından getirilecek denilen su projelerinin geleceği ne olur bilemem. Ovanın şu anda su problemi var. Bu problemin zor çözüleceğe benziyor.

Esas yazmak istediğim bunlar değildi. Ama birden bu kelimeler, döküldü masa üstüne. Söylemek istediğim bu bitki örtüsü bu ovanın kaderi mi?. Başka bir bitki ekmek hangi bahara olur bilemem. Çiftçi ve köylülerimizin her gün her yıl artan maliyet girdilerinin yanında, verimin yıllara göre düşmesi mahsulün maliyetlerin altında fiyatla kalması, çiftçiyi bezdirmiş, tarlasını ekmemek gibi bir düşünceye dalmıştır. Bir türlü yarınını göremediği için maalesef karamsarlık içindedir. Ama yinede tarlasını ekmekte sonucunu beklemektedir. Özet olarak köylünün ve toprakla ilgilenenlerin, geçimi toprağa bağlı insanların durumu bu.

Peki; Bu durum bu insanların, kaderimidir. Kaderi olmamalıdır. İyileştirilemez mi? Bu güzelim ova farklı bitki örtüsü ile daha verimli hale getirilemez mi? Bana göre getirilir. Nasıl getirilir derseniz, çok basit. Tabii ki yaparsan, istersen olur. Bunu iyileştirecek ve olduracak, Hükümetin tarım politikaları ile yerel  İl Müdürlüklerindeki elemanlarla olur.

Hükümet, devletin üretme çiftliklerini özel kişilere vermiş. Oysaki bu çiftlikler Hatay Gıda tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğünde şu anda görevli 205 Ziraat Mühendisi, 76 Veteriner Hekimi, 82 Ziraat teknik siyeni, 32 Veri hazırlama Uzmanı,37 memuru, 76 işçi ile 60 4/c li çalışanı ve bir o kadar da alet edavadı , arabası cipi bulunmaktadır. Bu yerler verilmese de bu elemanlarca bu topraklara uygun tohumu, bitkiyi, gübre ve diğer teknik desteği toprak üzerinde çalışarak elde ettiği sonuçlara göre yönlendirse acaba daha sağlıklı sonuç alınmaz mı? Bana göre alınır. Alınır ama tohum artık İsrail’den gelmez. Çiftçi pamuk ve buğdaya dayalı ürünlerden kurtulur. O zaman olmaz. Peki bu söz konusu müdürlük ne yapıyor. 1- Genel bütçeden destekli Organik Tarımı Geliştirme ve EKUY Projesi, 2- Özel idare Bütçesinden Zeytin Dal Kanseri Mücadelesi, 3- Zeytin Envanteri Projesini de DOĞAKA Projesinden yapılması planlanmıştır. Oysa ki Müdürlüğün Stratejik Planı: Sürdürülebilir tarım ve yöntemlerini kullanmak,zeytin ve Pamukta Türkiye’de 1.sırayı almak.Markalaşmak olarak belirlenmiştir. Bilemiyorum, okuyucuma ve ilgililere konunun yorumunu bırakıyorum. Yeterlimidir. Hazırlanan projeler. Bu amaca ulaşır mı? Amaç için neler yapılmıştır.?

Pamuk deyince, internetten edindiğim bilgiye göre: Afrika da boyu 5-6 metreye varan Pamuk ağaçlarının olduğu, pamuk ormanlarının olduğu bilgisi doğrultusunda, diyorum ki acaba Amik ovasında böyle pamuk ağaçları yetiştirmek mümkün değil mi? Araştırılamaz mı? İşte o devlet Üretme çiftliklerinde denenemez mi? Bilemiyorum. Yine Dünyaya açılan ve özellikle Orta doğunun kapısı olan Havayolumuzun olması hesabiyle, bu Hava yolunun etrafında Gül, ve benzeri çiçek yetiştiriciliği yapılması teşvik edilerek, Ovamızın görüntüsünü değiştirmek mümkün olmaz mı? Ne dersiniz?

Sonuç olarak; Bu kadar mühendis, veteriner doktor, teknik siyen, veri memuru araştırmacı ve işçilerimizle ben inanıyorum ki bu toprağa uygun bitki örtüsünü tohumunu bulacaklardır. İşte O zaman da: Gözüm kapalı, Pamuk ormanları ve burcu burcu kokan çiçekleri ile kaplı Amik ovasını seyrediyorum. İnşallah görürüz, böyle veya daha farklı görüntüyü temennisi ile hoşça kalın diyorum.

Not: Hatay Gıda ve Tarım İl Müdürlüğünün sitesinden bilgiler alınmıştır.