Kapılar Açılınca, Gelen Gelene

Komşu ülke Suriye’de muhalifler ile Hükümet güçleri arasındaki çatışmalar sürüyor. Geçtiğimiz Pazartesi günü TRT adına çekilen bir belgesel için Şenköy’de dostum Ünal kahraman’ın çiftlik evinde sabah kahvaltısı yaptık. Kahvaltı sofrasını anlatacak değilim.

İstanbul’dan gelen konuklarımız Atıl, Murat, Arzuhan ve Zeynep hanımla birlikteyiz. Bombaların patlamasıyla ekipte panik başladı. Suriye içlerinden gelen ağır bombardıman sesleri bizi ve Belgesel ekibini tedirgin ediyordu.

Dur durak bilmeyen patlamalar. Her patlama sonrası hissettiğimiz sarsıntılar. Komşu ülke ile aramızda kuşbakışı 5 km.lik bir mesafe var. Sınırın öte yakasında yuvalar yıkılıyor. Hükümete karşı, idareye karşı başkaldıran guruplar ile hükümet güçleri arasındaki çatışmalar. Kimin haklı, kimin haksız olduğu artık önemli değil.

Yaklaşık iki yıla yakın bir süredir Suriye’de bir isyan yaşanıyor ve bu isyan sırasında her iki taraf acıma sınırlarını zorlarcasına ölüm yağdırıyor karşısındakilere. Ölüm, iki heceli tek bir kelime ama insanın kanını donduruyor. Kimin, ya da kimlerin öldüğü değil, ölümün kendisi bile artık tahammül sınırlarını aşan bir noktada. Türkiye’ye sığınan Suriyeli sayısı resmi rakamlarda 180 bini geçmesine bakmayın. Sadece Hatay’da 250 bine yakın sığınmacı var. Tuttukları kiralık evlerde yaşıyorlar.

Bir evde iki, üç, bazen dört aile bir arada yaşıyor. Hava soğuk. Gelirken, ya da ülkelerinden kaçarken beraberlerinde hiçbir şey getirmemişler. Onlar canlarını kurtarmak, çocuklarını komşunun merhametli insanlarına emanet etmek için gelmişler. Resmi rakamlara göre bugüne kadar 400 milyon dolar harcanmış. Bu işin sonu nereye varır, nasıl olur bilen yok. 23 milyon nüfuslu bir ülkede kaçan kaçana. Hükümet ellerindeki tüm silahları muhaliflerin üzerine bomba ile gönderiyor.

Doğru mu, değil mi bilmiyorum ama, aldığım bir bilgiye göre İran’a ait uçaklar ve pilotlar havadan bombalıyor şehirleri. Halep, Hama, Humus, Şam, Azez, Afrin’in bir bölümü harabe haline gelmiş. Hacıpaşa beldesinden Karşı Suriye şehrindeki çatışmaları izlemek, Yayladağı, Altınözü ve Reyhanlı’da çatışma seslerini duymak zor geliyor insana.

Ne diyelim, demokrasi denen sihirli değnek oraya bir değse de rahatlasa bölgemiz.