Çiftçilik yapan A.E. adlı dostumun, 60 Dönüm arazisine ekmiş olduğu Mısır’ın maliyeti.
| Mazot | 400 Lt. | 1.750. Tl. |
| Tohum asgen marka | 12×200 | 2.400. Tl. |
| Gübre | 15+15+15=2500×1100=2750 Üre= 2800×1050=2940 | 5.690. Tl. |
| Su | Sulama birliği ve elektrik | 2.000. Tl. |
| Zehir | 900.Tl. | |
| Biçme ücreti | Dönümü 16 Tl den | 960. Tl |
| Nakliye | Ortalama 45 ton gelir | 600. Tl. |
| İşçilik ve masraf | Pamukla beraber olduğundan | 1.500. Tl |
| Gider | Genel masraf toplamı | 15.800.Tl. |
| Gelir | 45 ton x 400 = 18.000. Tl | 18.000-15.800=2.200. Tl. |
Çiftçilik yapan kardeşimin kendi motoru ve tarım alet ve edevatı ile kendisinin en az üç ay dört ay zamanını ayırarak, işçilik parası eklenmeden geçen yılın ücreti ile hesaplanmıştır. Bu hesaba göre 2.200 Tl. eline geçiyor. Bu sezon mısırın kilosu kaça olur bilemem ama çiftçi dostumun eline ortalama ürettiği 45 ton mısırın arazisi kendisinindir. Peşin para ile çiftçilik yapıyor. Şayet ortaklı eker de faizli para kullanırsa bu çiftçilik yapılır mı? Soruyorum yetkililere. Okuyucularıma. Allah yardımcıları olsun çiftçilik yapan kardeşlerime. Faizli olursa %30 eksiğine yani 4.000. Tl zarar eder.
69 dönümlük arazide Buğday Eken A.E adlı dostumun yaptığı masrafın dökümü.
| Mazot | Ortalama 300 Lt. | 1.300. Tl. |
| Tohum | 2100×1100=2310 | 2310. Tl. |
| Gübre | Taban. 1200×1350= 1620 Tl. Üre. 3100×1200=3840 | 5460. Tl. |
| Zehir | 1930. Tl. | |
| işçilik | Sulama için=600 Tl. Gübre atmak için= 400 Tl. | 1000. Tl. |
| Biçer | Biçer döver için paralı | 1000. Tl. |
| Nakliye | Ortalama 35 ton gelir | 500. Tl. |
| Gider | Genel masraf toplamı | 13.500. Tl. |
| Gelir | Kilosunu 500 Tl den satarsak 17.500. Tl. | 17.500- 13.500=4000.Tl. kar. |
Görüldüğü gibi. Tarla kendisinin. Motor ve diğer araç ve gereçler kendisinin. Düşünün Faizle çalışsa %30 eksi olur. Buda demek ki 2.000. Tl zarar eder. Tarla kendisinin değil de ortaklı veya kati icar olursa ne olur.? Bunu Bütün Kırıkhanlı çiftçilik yapan kardeşlerim bilir. Eken zarar eder. Sonuç budur.
Bu durumu tarafsız bir şekilde ortaya koyduk. Sonucu yazdık. Peki hep zarar mı? Edeceğiz. Nereye kadar bu durum devam edecek.? Bu konunun çözümü yok mu? Bana göre çözümün bir kısmını bundan önceki yazım da yazmıştım. Bir kısmını da burada yazayım.
1-Demek ki ektiğimiz bitki çeşidini değiştirmek gerekmektedir.
2-Yapılacak zirai tekniklerle, ve toprağa, havaya suya uygun tohumun artık bölgede geliştirerek ekilmesi gerekmektedir. ( Uzatmak istemiyorum çözüm önerilerimi)
Daha önce 03.Mayıs.2013 günlü Amik Ovasını Seyrediyorum adlı yazımda pamuk ormanlarından bahsetmiştim. Hiç kimse olur veya olmaz, şöyle veya böyle demedi. Bilemiyorum ne oluyoruz. Artık yanlışa, yanlış veya doğruya doğru demek ayıp olmuş. Yasak olmuş. Susmak kabul etmektir. Başka ne diyeyim. Demek ki biz bu sonuca laikiz.
Sonuç olarak: Adaleti torba torba, Demokrasiyi paket paket veren bu hükümet; %60’ı tarımla uğraşan bu ülkenin, çiftçisine bekleyelim belki de çuval, çuval ……verir. Derken Üretme mecali artık kalmayan bu çiftçinin, üretmeyenin sonunun yoksulluk olduğunu, inşallah bir gün anlar, dileklerimle hoşça kalın sağlıklı kalın diyorum.
Not: Bundan sonraki yazım havuç, domates, ıspanak, kavun soğan ekiminde yapılan masrafı ve sorunlarını yazmaya çalışacağım.
