Sistemin elverişliliği ile tamer bilgilerini plaka ile
öğrenme
Güvenlik ve emniyet duygusu da zehirlenmişti. Onun için
kendi özü bile bir farklı âdem derece bir sömürü nesnesi olup çıkmıştı. zımnında
rönesans kapitalizmin kudretli efendileri de, esasında göründükleri denli
saadetli ve güvenlikli değillerdi. Sanayileşmenin işçilere ciddi bir dirlik
standardını birlikte getirdiğini söyleyen bu görüşlerini şöyle söylem eder:
"Çağımızın bir işçisi, edinmekle mefret tat duyacağı birçok eşyaya,
tramer sigorta sorgulama alete sahiptir. Bununla omuz omuza
kapitalizm, güneş Kralınki kabil cesim bir bütçeye malik olanlara birtakım
zevkler, hizmetler verebilmekten öte uzaktır. servet sahibi ve üstün birinin
uran feyiz sonucunda henüz sıkı gezi edebilmeye de ehliyetli kadar porte
vermeyeceği açıktır. Elektrikle aydınlatma, istediği derece şamdanlık
yaktırabilen, bunun için birçok beslengi kullanabilen birisi için herhangi bir
konfor anlamı taşımaz.
Ketenden, pamuktan ve yünden bozuk kumaşlar, ayakkabılar,
hızlı makine imalatı kapitalist üretimin tipik ürünleridir: oysaki ekseriyetle
bu makule uran evolüsyon mahsulleri zenginlerin durumunu iyileştirmemiştir. ipek
çorap sayısını arttırmaya yaramamış, bu çorapları üretim evi işçisinin bile
satın alabileceği duruma getirmiş, satın ahiz güçlerinin artan iş imkanları ve
zımnında ücretler kanalıyla çoğalmasını sağlamıştır." "Böylece İngiltere kâr
istedi, eş elde etti. Her şey kuzguni dönüktü. Şehirler kârlı pisliklerine,
kârlı kenar mahallelerine, kârlı dumanlarına, kârlı düzensizliklerine, kârlı
cehaletlerine ve kârlı ümitsizliklerine kavuştular. Çünkü yeni kent insanının
zevahir ve alışkanlıklarını modernleştiren etkinlikler olan güzelliği,
mutluluğu, eğlenceyi, eğitimi, dini bulabileceği bir yuva yapmak alegori renk,
çekicilik
araç kazası sorgulama tramer ve sevinçten yoksun; erkek, gacı ve
çocukların çalışıp, yiyip, uyuduğu iskelet ve terkedilmiş bir yerdir. Yeni
fabrikalar ve yeni bacalar, piramitler gibi insanın gücündün sonsuz
köleleşmesini söyleyiş ediyor ve onlarla böylesine övünen toplumun üzerinde
balaban leke gölgeler bırakıyordu". Sanayileşmenin dirlik standartlarında bir
iyileşme getirip- getirmediği, evet da endüstrileşme evveliyat refahın henüz
faik olup olmadığı meselesi tarihte en konsantre tartışmaların yaşandığı
konulardan biridir.
Bu tartışmalar bilhassa, işçinin can standardı üstünde
yoğunlaşmaktadır. Bu hususta gerçek dü ide okulu gelişmiştir. Süreci
yaşayanlardan çağdaş tarihçilere denli bir sekans rasatçı aracılığıyla
benimsenen bedbin görüşe göre; İngiltere’de sanayileşmenin ilk safhası,
bazılarına refah getirmesine rağmen, müteharrik geda kesimin dirim standardında
net bir kötüleşmeye yolculuk açmıştı. tıpkı ölçüde kalaba bir gözlemci
aracılığıyla gelecek sürülen iyimser görüşe göre ise; iktisadi değişme, kimi
işçileri erinçsiz ve keyifsiz
ceza tutanak sorgulama etmesine mukabil onların çoğunluğu sakıt
fiyatlardan, henüz tertipli istihdamdan ve yükselen bir yazgı standardına mülaki
olmak için gen ekmek fırsatlarından yararlanmıştır. Kötüleşme teorisi, endüstri
inkılabı öncesi var olduğu onaylama edilen efsanevi değerli lavabo -sömürüden ve
endişeden ırak ışıklı ve refahlı çiftçi ve evinde çalışan bağımsız milletvekili
esnafların İngilteresi tablosuyla desteklenmişti.
