Ey Kürt kardeşim dinle beni
Senin bir oğlun dağda biri askerde
Benim oğlum ya yanımda ya da kışlada
Keşke senin oğlun da dağda olmasa
Sana yapılanları reddettim- edeceğim
Lakin benim oğlum kışlada karakolda hapis
Oğlum sana emanet değil mi?
Senin oğlun ensesine kurşun sıkıyor oğlumun
Benim oğlum senin oğlun değil mi?
Kardeşliğimiz bitti de biz mi unuttuk!
Ben seni hala kardeşim görüyorum.
Ne olur, oğlun- oğlumu öldürmesin
Ya da oğlum- oğlumu öldürmesin
Beni anlıyor musun Kürt kardeş…
Adem babamız, dünya evimiz
Anadolu vatanımız değil mi?
Din kardeşiyiz de üstelik
Oğullarımız sana emanet
Mehmet Mehmed’i öldürmesin ne olur!
Sen akan bu kanı durdurmalısın
Buna gücün yeter!
Haydi çık evinden karakollara koş
Canlı kalkan ol.
“Bana kıymadan oğluma kıyamazsın de.”
Senin oğlun da benim.
Oğluma sahip çıkar kanı durdurursan
Analar ağıt yakmayacak
Çeyiz işleyecek…
Ben bir babayım
Eyüp sabrı yok bende
Seni- oğlunu seviyorum ama…
Beni anladın değil mi?
Kardeşiz- kardeş olarak kalacağız
Eğer sen oğluma sahip çıkarsan
Haydi Kürt kardeşim
Koşun çoluk çocuk karakollara
Kalkan olun oğullarımıza
Beni de çağırın
Daha ne diyeyim
