Varoşlar, aşklar, yok oluşlar…
Başka sokakların çocukları
Farklı caddelerin esnafları
Ötekileştirilmiş haneler
Varoşlar… ve umutları, aşkları
Varoş sözcüğü ülkemizde; dışlanmış, horlanmış, ötekileştirilmiş mahallelerde yaşayan insanlar için kullanılmaktadır. Onların aşkları, tutkuları, umutları yoktur burjuva için. Ve onlar sermaye için sadece kırmızı ışıkta arabalarının camlarını silen, yol kenarında su satan, çekinilen insanlardır.
Görüşleri önemsiz, umutları dışlanmıştır…
Peki siz hiç varoşların aşkına, umutlarına şahit oldunuz mu? Ben fazlasıyla oldum karaladıkları duvar yazılarında, sokaklara bıraktıkları imzalarında.
Bunlardan çok az kısmını sizlerle paylaşmak istiyorum;
– Falan, filan istemez her şey gönlünce olsun. (Kadıköy-Fikirtepe-İst)
– Beni Antep gibi sev, soğuğunla, sıcağınla, beni Antep gibi öp, kalabalığınla, dumanınla…( Gaziantep- Şahinbey)
– Aşk Antakya gibidir çok asi hem ortadan böler insanı hem terse gider.( Antakya- Hatay)
İşte onların böyle yaşayamadıkları aşkları, kaygıları oldu. Anlatamadılar, duvarlar yoldaşı oldu. Küçükte olsa varoşları anlamanız, dinlemeniz dileğiyle;
Büyük insanlığın toprağında gölge yok
Sokağında fener, penceresinde cam
Ama umudu var büyük insanlığın
Umutsuz yaşamıyor…
Nazım Hikmet Ran
git gide yazıların enfezleşiyor, eline diline yüreğine, beynine sağlık…