Antakya’da kütüphane MÖ 64 yıllarına kadar uzanır. Roma döneminde Antakya’da mütevazi bir bir kütüphane kuruldu. MÖ 361 yılına gelindiğinde Filojop Julian yeni ve daha kapsamlı bir kütüphane kurdu.MÖ 363 yılnda Julian’ın kurduğu kütüphane yakıldı.1516 yılına gelindiğinde,Antakya’da bilim çalışmaları yoğunluk kazandı.Bu dönemlerde bağımsız kütüphaneler olmadığından, kitaplar genelikle medreselerde bulunuyordu. Antakya’da ilk resmi kütüphane 1897 yılında Nakip camisinin bir bölümünde açıldı.Antakya müftülüğü tarafından medreselerde bulunan kitaplar topladı ve Nakip camisi kütüphanesine nakledildi. Burada o günün şartlarına görekitaplar tasnif edildi ve “İslam araştırmaları kütüphanesi” durumuna getirildi. raflara yerleştirdi.
1921 Yılında Fransızlar zamanında , Antakya-Kırıkhan-İskenderun ilçelerinde “Fransız iltifakı kütüphanesi” adı altında bir kütüphane kuruldu. Bu tarihlerde Antakya lisesinde de Osmanlıca ve Fransızca kitaplar için bir kitaplık bulunuyordu.26 Ağustos 1926 tarihinde Cuma pazarı ağa fırını sokağında “Bekir efendi kütüphanesi” adı altında bir kütüphane kuruldu. 500 kitap kapasiteli bu kütüphane nin açılışı ancak 20 Ağustos m1931 yılında gerçekleşti. 1932 yılına gelindiğinde kütüphanede 1200 kitap olmuş, halk buna büyük bir ilgi göstermiştir. Antakya’nın tek resmi kütüphanesi olan Bekir efendi kütüphanesi, 17 Aralık 1938 tarihinde Hatay devleti başbakanı Abdurrahman Melek tarafından “Şehir kütüphanesi” olarak değiştirilmiştir. 27 Kasım 1940 yılındaAntakya’da “Antakya umum kütüphanesi” açıldı ve ilk kütüphane müdürü olarakta İbrahim Bozkurt atandı.1970 Yılında bu günkü kütüphane yapıldı ve “Hatay il halk kütüphanesi” olarak hizmet vermeye başladı.
2005 yılında Bakanlıkça ismi değiştirilerek “Cemil Meriç il Halk kütüphanesi” olmuştur.vBu gün 50 bin kitap kapasiteli olan kütüphanede, gelişen teknoloji ile birlikte kütüphanecilik hizmetlerinin birçoğu elektronik ortamda yapılıyor. Bu güngeçmiş yılların kütüphaneciliğinden uzak olan Antakya halk kütüphanesşi,İnkılap türkiyesinin cidden değerli bir müesesesi haline gelmiş ve sağlam temeller üzerinde çok kıymetli bir irfan yuvası olmuştur.
