Hasene Derneği dünyanın farklı ülkelerinde binlerce yetime düzenli bir şekilde destek çıkıyor. Bu yetimlerin 280’i Türkiye’de bulunan Suriyeli yetimler. Suriye’deki savaşın üzerinden neredeyse 6 yıl geçti ama acılar dinmedi, savaş bitmedi. Her geçen gün masum insanların ölüm haberlerini almaya devam ediyoruz. Türkiye 3 milyon Suriyeli mülteciye ev sahipliği yapıyor. Mülteciler arasında çok sayıda yetim bulunuyor.
İsimleri İbrahim, Faruk, Fatma, Muhammet, Sena, İsra, Ahmet. Uzayıp gidiyor bu şekilde. Ama hepsinin ortak paydası yetim oluşları. Hatay’ın Reyhanlı, Yayladağı ve Kırıkhan ilçelerinde düzenli olarak desteklediğimiz yetimlerle bir araya geldik ve yetimlere paralarını ulaştırdık. Ayrıca kefillerine gönderilecek dosya için yetimlerin fotoğrafları çekildi.
Çalışmaları takip eden Hasene Türkiye Şubesi Başkan Yardımcısı Ömer Söyleyenoğlu şunları aktardı:
“Yetimlerimiz ve yakınları ile bir araya geldik. Çocukların yetimlikleri yüzlerinden belli. Durumları iç açıcı değil. Yüzlerindeki burukluğu gözlemleyebiliyorsunuz. Tebessümleri dahi bir kırıklığı, burukluğu ve durgunluğu yansıtıyor. Sevindirmeye çalışıyoruz, yanaklarını, başlarını okşuyoruz, gülümsüyorlar ama gülümsemelerindeki kırgınlığı görebiliyorsunuz. Buradaki en küçük yetimimiz 3.5 aylık.”
Kıbrıs’ta seyretti, Kırıkhan’da tanıdı
Söyleyenoğlu, diğer bir yetim buluşma noktası olan Kırıkhan ilçesinde karşılaştığı ilginç bir olayı şöyle anlattı: “Yetimlerimizin paralarını vermek için Kırıkhan’a gelmiştik. İşlerimizi halledip gidiyorken 8-9 yaşlarında bir çocuk geldi yanımıza. ‘Ben sizi tanıyorum’ abi dedi ve devam etti: ‘Sen Hasene’sin’. Evvela şaşırdım. ‘Bu çocuk bizi nereden tanıyor olabilir?’ diye düşündüm. Çocuk Kıbrıs’ta yaşadığını tatile memleketi Kırıkhan’a geldiğini söyledi. Bizimle tanışmak için yanımıza geldiğini ifade etti. Bizi nereden tanıdığını sordum. ‘Ben sizi televizyonda gördüm. Çizgi filminiz vardı. Filmdeki tırlarınızı gördüm. Son filminiz buydu. Ondan önceki filmlerinizi de biliyorum.’ diye konuşunca küçük bir yürekte ne kadar güzel izler bırakmışız diye sevindim.”
Çalışmaları görüntüleyen Hasene gönüllüsü Yusuf Yılmaz şunları söyledi:
“Suriye’deki savaşın mağduru mazlumları, anneler, babaları ve çocukları televizyonlardan izliyorsunuz ama bizzat yanında olmak farklı. Yetim çocuklara dokunduktan sonra anlıyorsunuz işin vehametini. Gülümsetmeye çalışıyorsunuz; çocuk ya unutmuş gülümsemeyi ya da içinden gelmiyor bir türlü. Fotoğraflarını çekerken bunları gözlemledim. Normal o yaştaki çocukların vereceği fotoğrafı veremiyor. Bu da savaşın çocuklar üzerinde bıraktığı etkiyi resmetmesi açısından ilginç bir hadiseydi. İnsan bu çocuklara üzülüyor. Gönül istiyor ki babaları yanlarında olsun.
Diğer taraftan şükür ki sahip çıkanları, destek olanları var. Bu desteği bulamayanların olduğunu da biliyor, haberlerden takip ediyoruz. Herşeye rağmen bu çocuklara birilerinin sahip çıkması mutlu ediyor insanı. Bu tür yardımları yaparken mahçup etmeden yapmaktır aslolan. Biz bir aracıyız. Bağışçılar veriyor, bizler ise ulaştırıyoruz. Yetimlerin anneleri ve yakınları bizlerin aracı olduğunu bildikleri için paraları alırken eziklik hissetmediler.”
