Olanı olmamış gibi göstermeyi marifet saya saya, olanlar o kadar büyüdü ki, artık çuvala sığmaz oldu. Çuvaldan çıkan, çıkmayı bırakın akan, bugüne kadar olmamış gibi gösterilen olayların bileşkesi Terör, şiddet oldu, sonucunda da korku oldu, sel oldu akıyor.
Bu ortamı yaşamak zorunda mıyız? Biz bunu hak ettik mi?
Bu duruma nasıl geldik? Bu durum komşu devletlere nasıl yansıyor? Hemen güney sınırımızdaki Amcaoğullarımızın var olma yok olma mücadeleleri için akıttıkları kanın verdikleri canın savrulan hayatların, dağılan ailelerin durumuna nasıl yansır? Doğrusu merak ederek geçtiğimiz Cuma-ertesi günü Yayladağı’na kampa gittim. Yerinde göreyim dedim.
Sınırın hemen öbür tarafından yoğun silah sesleri, top havan, füzelerin çıkardığı sesler hiç durmadan devam ediyordu. Bu sesler içinde insanın morali olur mu? Diye kendi kendime sordum. İçimden cevap verecek kelime bulamadım. Hemen benim dayımın oğluna yani çadırlarda kalan akrabama sordum. Nasılsınız? Bana “ Elhamdülillah dayıoğlu , iyiyiz. Görüyorsun işte halimiz bu. “ derken içini derince çekti. Gözlerini benden uzaklaştırdı. Üç yaşlarındaki çocuğunun başını okşadı. Şeraplen parçası ile çenesinin yarısı giden gencin ayaklarına baktı. Bir de sesin geldiği yere…
O anda Devletin aklını acaba, kim aldı diye düşündüm. Devletin aklı aldanmamalı dedim. Aldanmamalı, dedim. Büyük devletin büyük ileriyi gören aklı olsa böyle olmazdık dedim. Demek ki Devletin aklı boşaltılmış. Devletin aklı aldatılmış dedim. Sonra da Devletin aklı aldanmamalı diye iç çektim….
Birden Suriye’den barış ortamının sağlanması lazım dedim. Ortak doğruyu bulmamız lazım dedim. Türkiye’nin yaşadığı terör iyi kavranmalı, bu terörün dün yapıldığı gibi bu günde içi boşaltılmamalı dedim. Dün yazara, düşünüre, sosyal medyaya terörist denerek, Orduyu, polisi, diğer devlet kurumlarını miadı doldu artık çark işlemiyor söylemiyle içini boşaltırsanız, yerini de yeteneksiz, kifayetsiz yani ehil olmayanlarla doldurursanız bu günlere gelirsiniz. Diye için için söylendim..
Günümüzde festivallerin, bayramların yasaklandığı, futbol maçlarının ertelendiği Ülke de şiddet tavan yapınca başkanlık sistemi tek çare görmek, sanki insanın aklına bizi bu dar, sarp geçidin ağzı kapalı tünellere bilerek sokulunduğuna inanasım geliyor. Öyle ya “ Ben gidersem devlet çöker “ söylemi ile işi kişiselleştirilmesi, sanki Başkanlık sisteminden başka çıkış yok. Şeklinde düşünmeye zorlanıyoruz kanaatine ulaştım.
Ayrıca, Suriyeli muhacirlerin vatandaşlığa kabulü veya yasalardan oynanarak oy kullanacak duruma getirilme çabaları, kamuoyunda azar azar verilen haberler de bu görüşü desteklemektedir. Öyle ya buradan da en az 500 bin oy gelir.
Bu durumdan acelece yasalar çıkararak konunun düze çıkmasının gayreti içinde olunacağına, bu duruma gelmemizde etkin olan uygulamalardan ders çıkararak, bunlar tespit edilmeli tekrar bu hatalar yapılmadığı gibi tamir yönüne gidilmeli. Panik ruhu ile toplumu bozucu ayrıştırıcı dilden uzak durulmalı. Yasalar bu ruh ve heyecanla çıkarılarak önlenilmeyeceğinin bilincine varılmalı. Kaybolan Devlet aklının yerine gelmesi için bu aklı verecek ehil, elemanlardan yararlanılmalı, şaşkın medya, yandaş medyanın şaşkınca çıkardığı haber ve üfürülerek şişirilen haberlerin, yanlı ve gerçekten uzak sözlerine rağbet edilmemeli.
Kriz anlarında bölünerek yalnızlaşan Türkiye komşu devletlerde önemsenmeyen ülke etkisiz eleman olmasını istemiyorum. Bu Millette istemiyor. Böyle devletin görüntüsü komşu Irkdaşlarımın yok olmasına yarar. Hiçbir fayda vermez. Söylemler herkesi kucaklamalı, yasaklar yerine olumlu davranış ve eylemlerin yapılmasına halk yönlendirilmeli, halk rahatlatılmalı. Toplumun değişik yerlerinde yapılan yanlışlar doğru gibi gösterilerek, olumlu olamaz, rahat, birlik beraberlik ruhu oluşmaz. Unutulmamalı, bu Yüce Millet tarihin her zamanında zoru aşmayı bilmiştir. Yeter ki doğru yönlendirilsin. Bu zor günleri de bu millet aşar. Diyor herkese saygılar sunuyorum.21.03.2016
Not: İlimizde şehit olan yiğitlerimize Allah’tan rahmet diliyor. Yüce Milletimize başsağlığı diliyorum.
